دودوْء

ภาษามลายูแบบปัตตานี

รูปแบบอื่น

• دوْء / โดะ

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษามาเลย์อิกดั้งเดิม *duduk; ร่วมเชื้อสายกับภาษามาเลเซีย duduk

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /du.doʔ/

คำกริยา

دودوْء (อักษรไทย ดูโดะ)

1. นั่ง
2. อยู่, อาศัย