uczyć

ภาษาโปแลนด์

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาสลาวิกดั้งเดิม *učiti.

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈu.t͡ʂɨt͡ɕ/

• (file)

คำกริยา

uczyć ไม่สมบูรณ์ (สมบูรณ์ nauczyć)

1. สอน

การผันรูป

การผันรูปของ uczyć ไม่สมบูรณ์

		singular			plural
	person	ช.	ญ.	ก.	ช. บุค.	ช. ชีว. หรือ ช. อชีว. หรือ ญ. หรือ ก.
infinitive		uczyć
present tense	1st	uczę			uczymy
	2nd	uczysz			uczycie
	3rd	uczy			uczą
past tense	1st	uczyłem	uczyłam		uczyliśmy	uczyłyśmy
	2nd	uczyłeś	uczyłaś		uczyliście	uczyłyście
	3rd	uczył	uczyła	uczyło	uczyli	uczyły
future tense	1st	będę uczył1	będę uczyła1		będziemy uczyli1	będziemy uczyły1
	2nd	będziesz uczył1	będziesz uczyła1		będziecie uczyli1	będziecie uczyły1
	3rd	będzie uczył1	będzie uczyła1	będzie uczyło1	będą uczyli1	będą uczyły1
conditional	1st	uczyłbym	uczyłabym		uczylibyśmy	uczyłybyśmy
	2nd	uczyłbyś	uczyłabyś		uczylibyście	uczyłybyście
	3rd	uczyłby	uczyłaby	uczyłoby	uczyliby	uczyłyby
imperative	1st	—			uczmy
	2nd	ucz			uczcie
	3rd	niech uczy			niech uczą
active adjectival participle		uczący	ucząca	uczące	uczący	uczące
passive adjectival participle		uczony	uczona	uczone	uczeni	uczone
contemporary adverbial participle		ucząc
impersonal past		uczono
verbal noun		uczenie
1 or: będę uczyć, będziesz uczyć etc.

คำที่เกี่ยวข้อง

• (คำกริยา) nauczać, pouczać
• (คำนาม) nauczyciel, nauka, nieuk, uczelnia, uczeń, uczony
• (คำคุณศัพท์) uczony, wyuczalny

ดูเพิ่ม

• uczyć się

อ่านเพิ่ม

• uczyć in Polish dictionaries at PWN