ภาษาอังกฤษ

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

overcome (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม overcomes, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล overcoming, อดีตกาล overcame, พาร์ทิซิเพิลอดีตกาล overcome) (โอเฝอร์คัม)

  1. (สกรรม) เอาชนะ (ปัญหาหรือความยุ่งยาก)
    We have to overcome the challenges that face us.
    เราควรเอาชนะสิ่งท้าทายต่าง ๆ ที่เราเผชิญ
  2. (อกรรม) เอาชนะ (ศัตรู)
  3. (โดยมากใน be overcome) ทำให้ความรู้สึกท่วมท้น
    When a child is born, every parent is overcome with amazement.
    เมื่อเด็กคนหนึ่งเกิด พ่อแม่ทุกคนก็มีความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นอย่างประหลาดใจ