ศัตรู
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากสันสกฤต शत्रु (ศตฺรุ); เทียบบาลี สตฺตุ
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ} | สัด-ตฺรู | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sàt-dtruu |
| ราชบัณฑิตยสภา | sat-tru | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sat̚˨˩.truː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขศัตรู (คำลักษณนาม คน)
- ข้าศึก, ปรปักษ์, ปัจจามิตร
- ศัตรูจากภายนอกประเทศ
- เพลี้ยเป็นศัตรูพืช
- ผู้จองเวร
- 2 ตระกูลนี้เป็นศัตรูกันมาหลายชั่วคนแล้ว
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขปรปักษ์
|