lumz

ภาษาจ้วง

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *lɯːmᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ลืม, คำเมือง ᩃᩨ᩠ᨾ (ลืม), ลาว ລືມ (ลืม), เขิน ᩃᩨ᩠ᨾ (ลืม), ไทลื้อ ᦟᦹᧄ (ลืม), ไทดำ ꪩꪳꪣ (ลึม), ไทใหญ่ လိုမ်း (ลึ๊ม), ไทใต้คง ᥘᥪᥛᥰ (ลื๊ม), อาหม 𑜎𑜢𑜤𑜉𑜫 (ลึม์)

การออกเสียง

(จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /lum˧˩/

• เลขวรรณยุกต์: lum²
• การแบ่งพยางค์: lumz
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): ลุม^เอก

คำกริยา

lumz (อักขรวิธีปี 1957–1982 lumƨหมวดหมู่:หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วงหมวดหมู่:หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วง/l)

1. ลืม