faex

ภาษาจ้วง

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *mwajꟲ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ไม้, คำเมือง ᨾᩱ᩶ (ไม้), ลาว ໄມ້ (ไม้), ไทลื้อ ᦺᦙᧉ (ไม้), ไทดำ ꪼꪣ꫁ (ไม้), ไทใหญ่ မႆႉ (ไม๎), ไทใต้คง ᥛᥭᥳ (มั๎ย), อ่ายตน မႝ (มย์), อาหม 𑜉𑜩 (มย์), จ้วงแบบหนง maex, แสก ไม

การออกเสียง

(จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /fai˦˨/

• เลขวรรณยุกต์: fae⁴
• การแบ่งพยางค์: faex
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): ไฟ^โท

คำนาม

faex (อักขรวิธีปี 1957–1982 fəiчหมวดหมู่:หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วงหมวดหมู่:หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วง/l)

1. ไม้