ภาษาจ้วง แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *boːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย พ่อ, ภาษาคำเมือง ᨻᩬᩴ᩵ (พอํ่), ภาษาปักษ์ใต้ ผอ, ภาษาลาว ພໍ່ (พํ่), ภาษาไทลื้อ ᦗᦸᧈ (พ่อ̂), ภาษาไทใหญ่ ပေႃႈ (ป้อ̂), ภาษาอ่ายตน ပေႃ (ปอ̂), ภาษาอาหม 𑜆𑜦𑜡 (ปอ̂) หรือ 𑜆𑜨𑜦𑜡 (ปฺวอ̂), ภาษาปู้อี boh, ภาษาแสก ผ้อ

การออกเสียง แก้ไข

คำนาม แก้ไข

boh (อักขรวิธี 1957–1982 boƅ)

  1. พ่อ

ภาษาปู้อี แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *boːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย พ่อ, ภาษาคำเมือง ᨻᩬᩴ᩵ (พอํ่), ภาษาปักษ์ใต้ ผอ, ภาษาลาว ພໍ່ (พํ่), ภาษาไทลื้อ ᦗᦸᧈ (พ่อ̂), ภาษาไทใหญ่ ပေႃႈ (ป้อ̂), ภาษาอ่ายตน ပေႃ (ปอ̂), ภาษาอาหม 𑜆𑜦𑜡 (ปอ̂) หรือ 𑜆𑜨𑜦𑜡 (ปฺวอ̂), ภาษาจ้วง boh, ภาษาแสก ผ้อ

คำนาม แก้ไข

boh

  1. พ่อ