ผอ
ภาษาปักษ์ใต้ แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *boːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย พ่อ, ภาษาคำเมือง ᨻᩬᩴ᩵ (พอํ่), ภาษาลาว ພໍ່ (พํ่), ภาษาไทลื้อ ᦗᦸᧈ (พ่อ̂), ภาษาไทใหญ่ ပေႃႈ (ป้อ̂), ภาษาอ่ายตน ပေႃ (ปอ̂), ภาษาอาหม 𑜆𑜦𑜡 (ปอ̂) หรือ 𑜆𑜨𑜦𑜡 (ปฺวอ̂), ภาษาจ้วง boh, ภาษาปู้อี boh, ภาษาแสก ผ้อ
คำนาม แก้ไข
ผอ
อ้างอิง แก้ไข
- “ผอ” ใน Central Southern Thai Dictionary (Kaewkhao, Uthai และ Kiatboonyarit, Tawan: ประเทศไทย: US Peace Corps 1986), หน้าที่ 15