bellum

ภาษาละติน

การออกเสียง

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈbel.lum/, [ˈbɛlːʲʊ̃ˑ]
• (คริสตจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈbel.lum/, [ˈbɛlːum]

• เสียง (Classical):

  (file)

รากศัพท์ 1

คำนาม

bellum ก. (สัมพันธการก bellī); การผันรูปที่สอง

1. สงคราม

การผันรูป

การผันรูปที่สอง

การก	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก	bellum	bella
สัมพันธการก	bellī	bellōrum
สัมปทานการก	bellō	bellīs
กรรมการก	bellum	bella
อปาทานการก	bellō	bellīs
สัมโพธนการก	bellum	bella

• Locative singular: bellī

คำพ้องความ

• duellum

ลูกคำ

• bellicrepus
• bellicus
• bellidux
• bellifer
• belliger
• belligerator
• belligeratio
• bellipotens
• bellisonus

คำที่เกี่ยวข้อง

• belligerō
• belligerāns
• bellō

คำสืบทอด

• อังกฤษ: antebellum, interbellum, postbellum

รากศัพท์ 2

คำคุณศัพท์

bellum

1. กรรตุการก เพศกลาง เอกพจน์ของ bellus
2. กรรมการก เพศชาย เอกพจน์ของ bellus
3. กรรมการก เพศกลาง เอกพจน์ของ bellus
4. สัมโพธนการก เพศกลาง เอกพจน์ของ bellus

อ้างอิง

• “bellum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “bellum”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• bellum in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
• bellum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
• Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book‎^[1], London: Macmillan and Co.
  • (ambiguous) to threaten some one with death, crucifixion, torture, war: minitari (minari) alicui mortem, crucem et tormenta, bellum
    
  • (ambiguous) to threaten war, carnage: denuntiare bellum, caedem (Sest. 20. 46)
    
  • (ambiguous) a religious war: bellum pro religionibus susceptum
    
  • (ambiguous) men exempt from service owing to age: qui per aetatem arma ferre non possunt or aetate ad bellum inutiles
    
  • (ambiguous) to charge some one with the conduct of a war: praeficere aliquem bello gerendo
    
  • (ambiguous) the command-in-chief: summa belli, imperii (B. G. 2. 4. 7)
    
  • (ambiguous) to make preparations for war: bellum parare
    
  • (ambiguous) preparations for war; war-material: apparatus (rare in plur.) belli
    
  • (ambiguous) to make formal declaration of war: bellum indīcere, denuntiare
    
  • (ambiguous) a regular, formal war: bellum iustum (pium)
    
  • (ambiguous) a civil war: bellum intestinum, domesticum (opp. bellum externum)
    
  • (ambiguous) to cause a war: bellum facere, movere, excitare
    
  • (ambiguous) to kindle a war: bellum conflare (Fam. 5. 2. 8)
    
  • (ambiguous) to meditate war: bellum moliri
    
  • (ambiguous) to commence hostilities: bellum incipere, belli initium facere (B. G. 7. 1. 5)
    
  • (ambiguous) to interfere in a war: bello se interponere (Liv. 35. 48)
    
  • (ambiguous) to be involved in a war: bello implicari
    
  • (ambiguous) to begin a war with some one: bellum cum aliquo inire
    
  • (ambiguous) a war is imminent: bellum impendet, imminet, instat
    
  • (ambiguous) war breaks out: bellum oritur, exardescit
    
  • (ambiguous) everywhere the torch of war is flaming: omnia bello flagrant or ardent (Fam. 4. 1. 2)
    
  • (ambiguous) to make war on a person: bellum gerere cum aliquo
    
  • (ambiguous) to wage war in conjunction with some one: bellum coniungere (Imp. Pomp. 9. 26)
    
  • (ambiguous) to protract, prolong a war: bellum ducere, trahere, extrahere
    
  • (ambiguous) to carry on a war energetically: omni studio in (ad) bellum incumbere
    
  • (ambiguous) to invade: bellum inferre alicui (Att. 9. 1. 3)
    
  • (ambiguous) to be the aggressor in a war; to act on the offensive: bellum or arma ultro inferre
    
  • (ambiguous) to act on the defensive: bellum (inlatum) defendere
    
  • (ambiguous) to go to war, commence a campaign: proficisci ad bellum, in expeditionem (Sall. Iug. 103)
    
  • (ambiguous) to send to the war: mittere ad bellum
    
  • (ambiguous) to have the control of the war: bellum administrare
    
  • (ambiguous) to harass with war: bello persequi aliquem, lacessere
    
  • (ambiguous) to put an end to war: belli finem facere, bellum finire
    
  • (ambiguous) to terminate a war (by force of arms and defeat of one's opponents): bellum conficere, perficere
    
  • (ambiguous) to terminate a war (by a treaty, etc.: bellum componere (Fam. 10. 33)
    
  • (ambiguous) to transfer the seat of war elsewhere: bellum transferre alio, in...
    
  • (ambiguous) the seat of war, theatre of operations: belli sedes (Liv. 4. 31)
    
  • (ambiguous) to change one's tactics: rationem belli gerendi mutare (Liv. 32. 31)
    
  • (ambiguous) to triumph over some one: triumphare de aliquo (ex bellis)