地區

ภาษาจีน

		earth; ground; field earth; ground; field; place; land; (subor. part. adverbial); ‑ly	area; region; district area; region; district; small; distinguish; surname
ตัวเต็ม (地區)		地	區
ตัวย่อ (地区)		地	区

การออกเสียง

• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ตี้–ชฺวี (จีนกลาง)

• จีนกลาง

  (พินอิน): dìqū

  (จู้อิน): ㄉㄧˋ ㄑㄩ

• กวางตุ้ง (Jyutping): dei⁶ keoi¹
• แคะ (Sixian, PFS): thi-khî
• หมิ่นตะวันออก (BUC): dê-kṳ̆
• หมิ่นใต้ (ฮกเกี้ยน, POJ): tē-khu / tōe-khu

---

• จีนกลาง
  • (จีนมาตรฐาน)⁺
    • พินอิน: dìqū
    • จู้อิน: ㄉㄧˋ ㄑㄩ
    • ทงย่งพินอิน: dìcyu
    • เวด-ไจลส์: ti⁴-chʻü¹
    • เยล: dì-chyū
    • กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: dihchiu
    • พัลลาดีอุส: дицюй (dicjuj)
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา^{(คำอธิบาย)}: /ti⁵¹ t͡ɕʰy⁵⁵/
• กวางตุ้ง
  • (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)⁺
    • Jyutping: dei⁶ keoi¹
    • Yale: deih kēui
    • Cantonese Pinyin: dei⁶ koey¹
    • Guangdong Romanization: déi⁶ kêu¹
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา ^(key): /tei̯²² kʰɵy̯⁵⁵/
• แคะ
  • (Sixian, incl. Miaoli and Meinong)
    • Pha̍k-fa-sṳ: thi-khî
    • Hakka Romanization System: ti ki´
    • Hagfa Pinyim: ti⁴ ki¹
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา: /tʰi⁵⁵ kʰi²⁴/
• หมิ่นตะวันออก
  • (Fuzhou)
    • Bàng-uâ-cê: dê-kṳ̆
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา ^(key): /ti²⁴²⁻⁵⁵ ^(kʰ-)y⁵⁵/
• หมิ่นใต้
  • (Hokkien)
    • Pe̍h-ōe-jī: tē-khu / tōe-khu
    • Tâi-lô: tē-khu / tuē-khu
    • Phofsit Daibuun: dexqw, doexqw
    • สัทอักษรสากล (Xiamen): /te²²⁻²¹ kʰu⁴⁴/, /tue²²⁻²¹ kʰu⁴⁴/
    • สัทอักษรสากล (Quanzhou): /te⁴¹⁻²² kʰu³³/, /tue⁴¹⁻²² kʰu³³/
    • สัทอักษรสากล (Zhangzhou): /te²²⁻²¹ kʰu⁴⁴/, /tue²²⁻²¹ kʰu⁴⁴/
    • สัทอักษรสากล (Taipei): /te³³⁻¹¹ kʰu⁴⁴/, /tue³³⁻¹¹ kʰu⁴⁴/
    • สัทอักษรสากล (Kaohsiung): /te³³⁻²¹ kʰu⁴⁴/, /tue³³⁻²¹ kʰu⁴⁴/

คำนาม

地區

1. เขต, บริเวณ, แถบ, ภูมิภาค

   湖北西部地區／湖北西部地区  ―  húběi xī bù dìqū  ―  แถบตะวันตกของมณฑลหูเป่ย

   多山地區／多山地区  ―  duō shān dìqū  ―  เขตที่มีภูเขามาก