上古漢語

ภาษาจีน

ตัวเต็ม (上古漢語)		上古	漢語
ตัวย่อ (上古汉语)		上古	汉语

การออกเสียง

• จีนกลาง

  (พินอิน): shànggǔ hànyǔ

  (จู้อิน): ㄕㄤˋ ㄍㄨˇ ㄏㄢˋ ㄩˇ

• กวางตุ้ง (ยฺหวืดเพ็ง): soeng⁶ gu² hon³ jyu⁵

---

• จีนกลาง
  • (จีนมาตรฐาน)⁺
    • พินอิน: shànggǔ hànyǔ
    • จู้อิน: ㄕㄤˋ ㄍㄨˇ ㄏㄢˋ ㄩˇ
    • ทงย่งพินอิน: shànggǔ hànyǔ
    • เวด-ไจลส์: shang⁴-ku³ han⁴-yü³
    • เยล: shàng-gǔ hàn-yǔ
    • กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: shanqguu hannyeu
    • พัลลาดีอุส: шангу ханьюй (šangu xanʹjuj)
    • IPA จีนวิทยา^{(คำอธิบาย)}: /ʂɑŋ⁵¹ ku²¹⁴⁻²¹¹ xän⁵¹ y²¹⁴⁻²¹⁽⁴⁾/
• กวางตุ้ง
  • (กวางตุ้งมาตรฐาน, กวางเจา–ฮ่องกง)⁺
    • ยฺหวืดเพ็ง: soeng⁶ gu² hon³ jyu⁵
    • เยล: seuhng gú hon yúh
    • พินอินกวางตุ้ง: soeng⁶ gu² hon³ jy⁵
    • Guangdong Romanization: sêng⁶ gu² hon³ yu⁵
    • IPA ^{(คำอธิบาย)}: /sœːŋ²² kuː³⁵ hɔːn³³ jyː¹³/

คำนาม

上古漢語

1. ภาษาจีนเก่า

คำพ้องความ

• 古代漢語

คำเกี่ยวข้อง

• 中古漢語 (zhōnggǔ hànyǔ)