ᩁ᩠ᨿᨠ
ภาษาเขิน
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *riəkᴰᴸ⁴; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เรียก, ภาษาคำเมือง ᩁ᩠ᨿᨠ (รยก), ภาษาอีสาน เฮียก, ภาษาลาว ຮຽກ (ฮย̂ก), ภาษาไทลื้อ ᦵᦣᧅ (เฮก), ภาษาไทใหญ่ ႁဵၵ်ႈ (เห้ก), ภาษาพ่าเก ꩭိက် (หิก์), ภาษาอาหม 𑜍𑜢𑜀𑜫 (ริก์), ภาษาแสก เหร้ก
การออกเสียง
แก้ไข- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /heːk˨˨/
คำกริยา
แก้ไขᩁ᩠ᨿᨠ (รยก) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩁ᩠ᨿᨠ)
คำพ้องความ
แก้ไขเรียก
- ᩁᩬ᩶ᨦ (รอ้ง)
ภาษาคำเมือง
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *riəkᴰᴸ⁴; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เรียก, ภาษาเขิน ᩁ᩠ᨿᨠ (รยก), ภาษาอีสาน เฮียก, ภาษาลาว ຮຽກ (ฮย̂ก), ภาษาไทลื้อ ᦵᦣᧅ (เฮก), ภาษาไทใหญ่ ႁဵၵ်ႈ (เห้ก), ภาษาพ่าเก ꩭိက် (หิก์), ภาษาอาหม 𑜍𑜢𑜀𑜫 (ริก์), ภาษาแสก เหร้ก
การออกเสียง
แก้ไข- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /hiak˦˨/
คำกริยา
แก้ไขᩁ᩠ᨿᨠ (รยก) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩁ᩠ᨿᨠ)
คำพ้องความ
แก้ไขเรียก
- ᩁᩬ᩶ᨦ (รอ้ง)