ภาษาคำเมือง แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

  • (ถอดอักษรและถอดเสียง) เมา

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *mawᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เมา, ภาษาลาว ເມົາ (เม็า), ภาษาไทลื้อ ᦙᧁ (เมา), ภาษาไทใหญ่ မဝ်း (ม๊ว), ภาษาไทใต้คง ᥛᥝᥰ (เม๊า)

การออกเสียง แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

ᨾᩮᩢᩣ (เมัา) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨾᩮᩢᩣ หรือ ᨣᩤᩴᨾᩮᩢᩣ หรือ ᨤ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨾᩮᩢᩣ)

  1. (อกรรม, สกรรม) เมา
  2. (สกรรม) ลุ่มหลง, หมกมุ่น
  3. มึน
    ᨾᩮᩢᩣᩉ᩠ᩅᩫ
    เมัาหว็
    มึนหัว

คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข

ᨾᩮᩢᩣ (เมัา)

  1. มัว (มัวแต่)

อ้างอิง แก้ไข

  • พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.