ᨼᩮᩬᩨ

ภาษาเขิน

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຟືອ (เฟือ), ภาษาคำเมือง ᨼᩮᩬᩥᩋ (เฟอิอ), ภาษาไทใหญ่ ၽိူဝ်း (เผิ๊ว) หรือ ၾိူဝ်း (เฝิ๊ว)

การออกเสียง

• (เชียงตุง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /fɤː˧˧/

คำกริยา

ᨼᩮᩬᩨ (เฟอื) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨼᩮᩬᩨ)

1. (สกรรม) พยุง, จับเพื่อไม่ให้ล้ม