ภาษาเขิน

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *daːŋᴬ²; ร่วมเชื้อสายกับไทย ทาง, คำเมือง ᨴᩤ᩠ᨦ (ทาง), ลาว ທາງ (ทาง), ไทลื้อ ᦑᦱᧂ (ทาง), ไทดำ ꪕꪱꪉ (ต̱าง), ไทใหญ่ တၢင်း (ต๊าง), ไทใต้คง ᥖᥣᥒᥰ (ต๊าง), อาหม 𑜄𑜂𑜫 (ตง์)

คำนาม

แก้ไข

ᨴᩤ᩠ᨦ (ทาง)

  1. ทาง

คำพ้องความ

แก้ไข

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *daːŋᴬ²; ร่วมเชื้อสายกับไทย ทาง, เขิน ᨴᩤ᩠ᨦ (ทาง), ลาว ທາງ (ทาง), ไทลื้อ ᦑᦱᧂ (ทาง), ไทดำ ꪕꪱꪉ (ต̱าง), ไทใหญ่ တၢင်း (ต๊าง), ไทใต้คง ᥖᥣᥒᥰ (ต๊าง), อาหม 𑜄𑜂𑜫 (ตง์)

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ᨴᩤ᩠ᨦ (ทาง)

  1. ทาง (ช่อง; แถว, ถิ่น; ข้าง, ฝ่าย; โอกาส)
  2. แนวทาง

คำพ้องความ

แก้ไข
ทาง

อ้างอิง

แก้ไข
  • พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.