ᨪᩣ᩠ᨿ
ภาษาเขิน
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *zaːjᴬ⁴, จากไทดั้งเดิม *zwɯəjᴬ, จากจีนเก่า 沙 (OC *sraːl, *sraːls); ร่วมเชื้อสายกับไทย ทราย, คำเมือง ᨪᩣ᩠ᨿ (ซาย), ลาว ຊາຍ (ซาย), ไทลื้อ ᦌᦻ (ซาย), ไทใหญ่ သၢႆး (ส๊าย), ไทใต้คง ᥔᥣᥭᥰ (ส๊าย), อาหม 𑜏𑜩 (สย์) หรือ 𑜏𑜩𑜤 (สาย์), จ้วง saiz, จ้วงแบบหนง saiz
การออกเสียง
แก้ไข- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /saːj˧˧/
คำนาม
แก้ไขᨪᩣ᩠ᨿ (ซาย)
ภาษาคำเมือง
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไข- (ถอดอักษรและถอดเสียง) ซาย
รากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *zaːjᴬ⁴, จากไทดั้งเดิม *zwɯəjᴬ, จากจีนเก่า 沙 (OC *sraːl, *sraːls); ร่วมเชื้อสายกับไทย ทราย, ลาว ຊາຍ (ซาย), ไทลื้อ ᦌᦻ (ซาย), เขิน ᨪᩣ᩠ᨿ (ซาย), ไทใหญ่ သၢႆး (ส๊าย), ไทใต้คง ᥔᥣᥭᥰ (ส๊าย), อาหม 𑜏𑜩 (สย์) หรือ 𑜏𑜩𑜤 (สาย์), จ้วง saiz, จ้วงแบบหนง saiz
การออกเสียง
แก้ไข- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /saːj˧˧/
คำนาม
แก้ไขᨪᩣ᩠ᨿ (ซาย)