ᦣᧂ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *raŋᴬ²; ร่วมเชื้อสายกับไทย รัง, คำเมือง ᩁᩢ᩠ᨦ (รัง), ลาว ຮັງ (ฮัง), ไทใหญ่ ႁင်း (หั๊ง), ไทใต้คง ᥞᥒᥰ (หั๊ง), อาหม 𑜍𑜂𑜫 (รง์)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /haŋ˥˩/

คำนาม

ᦣᧂ (ฮัง)

1. รัง

   ᦙᦲ ᦷᦓᧅ ᧒ ᦷᦎ ᦷᦕ ᦵᦙ ᦶᦔᧂ ᦣᧂ ᦊᦴᧈ ᦔᦻ ᦺᦙᧉ ᦺᦞᧉ

   มี โนก 2 โต โผ เม แปง ฮัง หฺยู่ ปาย ไม้ ไว้

   มีนก 2 ตัวผัวเมียทำรังอยู่ปลายไม้อยู่