ᦚᦳᧂ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *fuːŋᴬ¹; ร่วมเชื้อสายกับไทย ฝูง, คำเมือง ᨺᩪᨦ (ฝูง), ลาว ຝູງ (ฝูง), ไทใหญ่ ၽုင် (ผุง) หรือ ၾုင် (ฝุง), อาหม 𑜇𑜤𑜂𑜫 (ผุง์)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /fu(ː)ŋ˥/

คำนาม

ᦚᦳᧂ (ฝุง)

1. ฝูง