ภาษาไทใต้คง

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *haːꟲ, จากจีนเก่า (OC *ŋaːʔ); ร่วมเชื้อสายกับไทย ห้า, คำเมือง ᩉ᩶ᩣ (ห้า), ลาว ຫ້າ (ห้า), ไทลื้อ ᦠᦱᧉ (ห้า), ไทดำ ꪬ꫁ꪱ (ห้า), ไทใหญ่ ႁႃႈ (ห้า), อาหม 𑜑𑜡 (หา), ปู้อี hac, จ้วง haj

ᥞᥣᥲ (ห้า) (อักขรวิธี 1963 ᥞᥣ̀)

  1. ห้า