ดูเพิ่ม: ႁႃ, ႁႃး, ႁႃႇ, ႁႃႉ, ꩭႃ, และ ꩭႃႛ

ภาษาไทใหญ่

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *haːꟲ, จากภาษาจีนเก่า (OC *ŋaːʔ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ห้า, ภาษาคำเมือง ᩉ᩶ᩣ (ห้า), ภาษาลาว ຫ້າ (ห้า), ภาษาไทลื้อ ᦠᦱᧉ (ห้า), ภาษาไทดำ ꪬ꫁ꪱ (ห้า), ภาษาไทใต้คง ᥞᥣᥲ (ห้า), ภาษาอาหม 𑜑𑜡 (หา), ภาษาปู้อี hac, ภาษาจ้วง haj

ႁႃႈ (ห้า)

  1. ห้า

รากศัพท์ 2

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *raːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ห่า, ภาษาคำเมือง ᩁ᩵ᩣ (ร่า), ภาษาเขิน ᩁ᩵ᩣ (ร่า), ภาษาอีสาน ห่า, ภาษาลาว ຮ່າ (ฮ่า), ภาษาพ่าเก ꩭႃ (หา), ภาษาอาหม 𑜍𑜠 (ระ), ภาษาจ้วง raq, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง haq

คำนาม

แก้ไข

ႁႃႈ (ห้า)

  1. ห่า (ผี, โรค), โรคระบาด
ลูกคำ
แก้ไข