ຫູ

ดูเพิ่ม: ຫ, ຫີ, ຫີ່, ຫູ່, ຫໍ, ຫໍ່, และ ຫໍ້

ภาษาลาว

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *krwɯːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย หู, คำเมือง ᩉᩪ (หู), ไทลื้อ ᦠᦴ (หู), ไทใหญ่ ႁူ (หู), เขิน ᩉᩪ (หู), ไทดำ ꪬꪴ (หุ), ไทใต้คง ᥞᥧᥴ (หู๋), อ่ายตน ꩭူ (หู), อาหม 𑜍𑜥 (รู), จ้วง rwz

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [huː˩(˧)]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [huː˥˧˧]
• การแบ่งพยางค์: ຫູ
• สัมผัส: -uː

คำนาม

ຫູ • (หู)

1. หู