ວາ

ดูเพิ่ม: ວ່າ

ภาษาลาว

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *waːᴬ⁴; ร่วมเชื้อสายกับไทย วา, คำเมือง ᩅᩤ (วา), เขิน ᩅᩤ (วา), ไทลื้อ ᦞᦱ (วา), ไทขาว ꪫꪱ, ไทใหญ่ ဝႃး (ว๊า), ไทใต้คง ᥝᥣᥰ (ว๊า), พ่าเก ဝႃ (วา), อาหม 𑜈𑜠 (บะ)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʋaː˧˥]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʋaː˩˨]
• การแบ่งพยางค์: ວາ
• สัมผัส: -aː

คำนาม

ວາ • (วา)

1. วา