ລວາ

ภาษาลาว

รากศัพท์

ยืมมาจากจีนยุคกลาง 騾 (MC lwa); ร่วมเชื้อสายกับไทย ล่อ, ไทลื้อ ᦜᦸᧉ (ห‍ล้อ̂), ไทใหญ่ လေႃႈ (ล้อ̂); ร่วมรากกับ ລໍ (ลํ)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [luːə̯˧˥]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [luːə̯˩˨]
• การแบ่งพยางค์: ລວາ
• สัมผัส: -uːə̯

คำนาม

ລວາ • (ลวา) (คำลักษณนาม ໂຕ)

1. ล่อ