ມັນ
ภาษาลาวแก้ไข
รากศัพท์ 1แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *manᴬ (“พืชมีหัวใช้เป็นอาหาร”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย มัน, ภาษาคำเมือง ᨾᩢ᩠ᨶ (มัน), ภาษาเขิน ᨾᩢ᩠ᨶ (มัน), ภาษาไทลื้อ ᦙᧃ (มัน), ภาษาไทใหญ่ မၼ်း (มั๊น), ภาษาอาหม 𑜉𑜃𑜫 (มน์)
คำนามแก้ไข
ມັນ • (มัน)
- มัน (หัวของพืช)
รากศัพท์ 2แก้ไข
คำนามแก้ไข
ມັນ • (มัน)
คำคุณศัพท์แก้ไข
ມັນ • (มัน) (คำอาการนาม ຄວາມມັນ)
รากศัพท์ 3แก้ไข
คำสรรพนามแก้ไข
ມັນ • (มัน)
- มัน (แทนคน สัตว์หรือสิ่งของ)
รากศัพท์ 4แก้ไข
คำวิสามานยนามแก้ไข
ມັນ • (มัน)