ຊີ້ນປົ່ງ

ภาษาลาว

รากศัพท์

ຊີ້ນ (ซี้น, “เนื้อ”) +‎ ປົ່ງ (ป็่ง, “งอก”)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [siːn˥˨.poŋ˧]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [siːn˧˦.poŋ˧˨]
• การแบ่งพยางค์: ຊີ້ນ-ປົ່ງ
• สัมผัส: -oŋ

คำนาม

ຊີ້ນປົ່ງ • (ซี้นป็่ง)

1. เนื้องอก