โนตารีปับลิก

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาอังกฤษ notary public

คำนาม

โนตารีปับลิก

1. (กฎหมาย) ผู้มีอำนาจรับรองลายมือชื่อ เอกสาร วัตถุ หรือบุคคล โนตารีปับลิกหรือแมยิสเตร็ดในบางประเทศมีหน้าที่จัดทำเอกสารสำคัญบางชนิดให้แก่ประชาชนด้วย ตามกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งของประเทศไทย กำหนดให้ใบมอบอำนาจที่ทำในเมืองต่างประเทศที่มีกงสุลไทย ต้องให้กงสุลนั้นเป็นพยาน ถ้าไม่มีกงสุลไทย ต้องให้เจ้าพนักงานโนตารีปับลิกหรือแมยิสเตร็ดเป็นพยาน

ดูเพิ่ม

• แมยิสเตร็ด

บรรณานุกรม

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา ๗ รอบ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๔. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2556, หน้า 645.