ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

แผลงมาจาก โกรธ

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

โกรธา

  1. (ร้อยกรอง) โกรธ
    เมื่อนั้น ระเด่นมนตรีคิดริษยา เห็นระตูดูนางบุษบา พระกริ้วโกรธโกรธาดังเพลิงกัลป์