แฟนพันธุ์แท้

ภาษาไทย

รากศัพท์

แฟน +‎ พันธุ์แท้; จากชื่อรายการเกมโชว์ แฟนพันธุ์แท้

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		แฟน-พัน-แท้
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	fɛɛn-pan-tɛ́ɛ
	ราชบัณฑิตยสภา	faen-phan-thae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/fɛːn˧.pʰan˧.tʰɛː˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

แฟนพันธุ์แท้

1. ผู้รู้ สนใจ เข้าใจ ชื่นชมสิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือผู้ใดผู้หนึ่งอย่างแท้จริง

   เขาเป็นแฟนพันธุ์แท้เพลงสุนทราภรณ์จึงร้องได้จำได้ทุกเพลง

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 123.