แข

ดูเพิ่ม: แข่ และ แข้

ภาษาไทย

ยืมมาจากเขมร ខែ (แข); ร่วมเชื้อสายกับลาว ແຂ (แข)

การแบ่งพยางค์		แข
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kɛ̌ɛ
	ราชบัณฑิตยสภา	khae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰɛː˩˩˦/^{(สัมผัส)}

แข