แก๊ก

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		แก็๊ก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gɛ́k
	ราชบัณฑิตยสภา	kaek
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kɛk̚˦˥/^{(สัมผัส)}

แก๊ก

มุก ตลก, คำพูด หรือ เรื่องราว ที่พูด เพื่อ ให้ขบขัน
เขาเป็นตลกที่มีแก๊กเยอะ ทำให้ผู้ฟังหัวเราะได้ตลอด

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 17.