เหื่อ
ดูเพิ่ม: เห่อ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *r.tɯəᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຫື່ອ (เหื่อ), ภาษาไทใหญ่ ႁိူဝ်ႇ (เหิ่ว), ภาษาไทใต้คง ᥞᥫᥱ (เห่อ̂), ภาษาอาหม 𑜍𑜢𑜤𑜈𑜫 (รึว์); เทียบภาษาเขมร ញើស (เญิส), ภาษาจ้วง hwq, , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง hweq (เหื่อ "เหงื่อ")
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เหื่อ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hʉ̀ʉa |
| ราชบัณฑิตยสภา | huea | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hɯa̯˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
เหื่อ
ภาษาคำเมือง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /hɯa˨˩/
คำนาม แก้ไข
เหื่อ
- อีกรูปหนึ่งของ ᩉᩮᩬᩥ᩵ᩋ (เหอิ่อ)