เหลือเฟือ

ภาษาไทย

เหลือ +‎ เฟือ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຫຼືອເຟືອ (เหลือเฟือ)

การแบ่งพยางค์		เหฺลือ-เฟือ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lʉ̌ʉa-fʉʉa
	ราชบัณฑิตยสภา	luea-fuea
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/lɯa̯˩˩˦.fɯa̯˧/^{(สัมผัส)}

เหลือเฟือ (คำอาการนาม ความเหลือเฟือ)