เหน้า

ดูเพิ่ม: เหน่า

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เน่า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	nâo
	ราชบัณฑิตยสภา	nao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/naw˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		เน่า

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับลาว ເໜົ້າ (เห‍น็้า), คำเมือง ᩉ᩠ᨶᩮᩢ᩶ᩣ (เห‍นั้า), ไทลื้อ ᦐᧁᧉ (เห‍น้า)

คำคุณศัพท์

เหน้า

1. (ล้าสมัย) รุ่น, หนุ่ม, สาว, บางทีใช้คู่กับคำว่า หนุ่ม เป็น หนุ่มเหน้า

รากศัพท์ 2

คำโทโทษของ เน่า

คำกริยา

เหน้า

1. (ร้อยกรอง) รูปแบบอื่นของ เน่า

   น้ำเหม็นมล้างสิ่งเหน้า ไฉนหยุด

   (โลกนิติ)

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /naw˦˦ʔ/

คำคุณศัพท์

เหน้า (คำอาการนาม กำเหน้า หรือ ความเหน้า)

1. รูปแบบอื่นของ ᩉ᩠ᨶᩮᩢ᩶ᩣ (เห‍นั้า)

ภาษาแสก

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *nawᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย เน่า, คำเมือง ᨶᩮᩢ᩵ᩣ (เนั่า), ลาว ເນົ່າ (เน็่า), ไทลื้อ ᦓᧁᧈ‎ (เน่า‎), ไทใหญ่ ၼဝ်ႈ (น้ว), อาหม 𑜃𑜧 (นว์) หรือ 𑜃𑜧𑜈𑜫 (นว์ว์), จ้วง naeuh

คำกริยา

เหน้า

1. เน่า