ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาบาลี ปญฺจ (ห้า)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์
{เสียงสระสั้น}
เบน-จะเบ็น-จะ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbeen-jàben-jà
ราชบัณฑิตยสภาben-chaben-cha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/beːn˧.t͡ɕaʔ˨˩/(สัมผัส)/ben˧.t͡ɕaʔ˨˩/(สัมผัส)

หมายเหตุ: พจนานุกรมฯ ฉบับเก่า อ่านว่า [เบน-] ต่อมาฉบับ พ.ศ. 2554 เปลี่ยนเป็น [เบ็น-]

เบญจะ

  1. (ภาษาหนังสือ) ห้า
  2. (ภาษาหนังสือ, ล้าสมัย) ลำดับที่ห้า
    นาเบญจะ
    หัวเมืองเบญจะ