เจ๊ง

ดูเพิ่ม: เจิง, เจิ่ง, เจ่ง, เจ้ง, และ เจ๋ง

ภาษาไทย

ยืมมาจากแต้จิ๋ว 腫 (zêng2, “บวม; อืด”), ตัดมาจากสำนวน 腫餃 (zêng2 giao2, “สถานการณ์ที่ไม่อาจเยียวยาได้”, แปลตามตัวอักษรว่า “เกี๊ยวอืด”)^[1]

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		เจ็๊ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jéng
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	cheng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕeŋ˦˥/^{(สัมผัส)}

เจ๊ง (คำอาการนาม การเจ๊ง)