เก๋าเจี๊ยะ
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากแต้จิ๋ว 狗 (gao2, “หมา”) + 食 (ziah8, “กิน”)[1]
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | เก๋า-เจี๊ยะ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gǎo-jía |
| ราชบัณฑิตยสภา | kao-chia | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaw˩˩˦.t͡ɕia̯ʔ˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขเก๋าเจี๊ยะ
- (ภาษาปาก) เงินสินบน
- เจ้าของร้านจ่ายเก๋าเจี๊ยะให้เจ้าหน้าที่แล้ว ลูกค้าจึงจอดรถในที่ห้ามจอดหน้าร้านได้