อาสน
ภาษาบาลี แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
เขียนด้วยอักษรอื่น
คำนาม แก้ไข
อาสน ก.
- ที่นั่ง (ซึ่งอาจวางราบกับพื้นหรือสูงจากพื้น)
- (ที่ยกพื้นสำหรับพระสงฆ์นั่ง)
- (ผ้าปูรองนั่งสำหรับพระสงฆ์)
การผันรูป แก้ไข
ตารางการผันรูปของ "อาสน" (เพศกลาง)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | อาสนํ | อาสนานิ |
| กรรมการก (ทุติยา) | อาสนํ | อาสนานิ |
| กรณการก (ตติยา) | อาสเนน | อาสเนหิ หรือ อาสเนภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | อาสนสฺส หรือ อาสนาย หรือ อาสนตฺถํ | อาสนานํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | อาสนสฺมา หรือ อาสนมฺหา หรือ อาสนา | อาสเนหิ หรือ อาสเนภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | อาสนสฺส | อาสนานํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | อาสนสฺมิํ หรือ อาสนมฺหิ หรือ อาสเน | อาสเนสุ |
| สัมโพธนการก (อาลปนะ) | อาสน | อาสนานิ |