ฬ่อ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ล่อ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lɔ̂ɔ
	ราชบัณฑิตยสภา	lo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/lɔː˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

ฬ่อ

1. รูปที่เลิกใช้ของ ล่อ (“สัตว์พันทางผสมลากับม้า”)

   ตีม้าฬ่อช่อใบใส่เสา วายุพยุเพลา สำเภาก็ใช้ใบไป

   (กาพย์พระไชยสุริยา)