สู่ขิต
ดูเพิ่ม: สุขิต
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
แผลงมาจาก สุขิต, ซึ่งยืมมาจากภาษาคำเมือง ᩈᩩᨡᩥ᩠ᨲ (สุขิต, “ตาย”), จากภาษาบาลี สุขิต (“(ผู้)ถึงแล้วซึ่งความสุข”)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | สู่-ขิต | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sùu-kìt |
| ราชบัณฑิตยสภา | su-khit | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /suː˨˩.kʰit̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา แก้ไข
สู่ขิต