ศศิน

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต शशिन् (ศศินฺ, แปลตามตัวอักษรว่า “ซึ่งมีกระต่าย”)

การแบ่งพยางค์		สะ-สิน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sà-sǐn
	ราชบัณฑิตยสภา	sa-sin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/sa˨˩.sin˩˩˦/^{(สัมผัส)}

ศศิน