ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาบาลี วนิพฺพก (ผู้ที่กล่าวแล้วจึงขอ)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์วะ-นิ-พกวะ-นิบ-พก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงwá-ní-pókwá-níp-pók
ราชบัณฑิตยสภาwa-ni-phokwa-nip-phok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/wa˦˥.ni˦˥.pʰok̚˦˥/(สัมผัส)/wa˦˥.nip̚˦˥.pʰok̚˦˥/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

วณิพก

  1. คนขอทานโดยร้องเพลงหรือดีดสีตีเป่าให้ฟัง, ใช้ว่า วนิพก หรือ วันนิพก ก็มี