ลูกประคำ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ลูก-ปฺระ-คำ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lûuk-bprà-kam
	ราชบัณฑิตยสภา	luk-pra-kham
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/luːk̚˥˩.pra˨˩.kʰam˧/(สัมผัส)

คำนาม

ลูกประคำ

1. ไม้หรือแก้วเป็นต้นที่ทำเป็นเม็ดกลมมีรูตรงกลางร้อยด้วยด้ายหรือไหม ส่วนมากมี 108 ลูก สำหรับนักบวชมีฤษีเป็นต้นใช้สวมคอเพื่อกำหนดนับการบริกรรมภาวนา คือเมื่อบริกรรมภาวนาจบครั้งหนึ่ง ๆ ก็รูดไว้เม็ดหนึ่ง, เครื่องประดับที่ทำเช่นนั้น