ลุ่ม
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ลุ่ม, ภาษาลาว ລຸ່ມ (ลุ่ม), ภาษาคำเมือง ᩃᩩ᩵ᨾ (ลุ่ม), ภาษาคำเมือง ᩃᩩ᩵ᨾ (ลุ่ม), ภาษาไทลื้อ ᦟᦳᧄᧈ (ลุ่ม), ภาษาไทดำ ꪩꪴ꪿ꪣ (ลุ่ม), ภาษาไทใหญ่ လုမ်ႈ (ลุ้ม), ภาษาอาหม 𑜎𑜤𑜪 (ลุํ)
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ลุ่ม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lûm |
| ราชบัณฑิตยสภา | lum | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lum˥˩/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์แก้ไข
ลุ่ม (คำอาการนาม กำลุ่ม หรือ ความลุ่ม)
- ต่ำ (ใช้แก่ลักษณะพื้นดินซึ่งรับน้ำที่ไหลท่วมได้หรือน้ำขึ้นถึง)
- ที่ลุ่ม
- ที่ราบลุ่ม
คำตรงข้ามแก้ไข
ต่ำ
ภาษาคำเมืองแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /lum˦˨/
- คำอ่านภาษาไทย:ลุ่ม
คำนามแก้ไข
ลุ่ม
- อีกรูปหนึ่งของ ᩃᩩ᩵ᨾ (ลุ่ม)
คำคุณศัพท์แก้ไข
ลุ่ม (คำอาการนาม กำลุ่ม หรือ ความลุ่ม)
- อีกรูปหนึ่งของ ᩃᩩ᩵ᨾ (ลุ่ม)