ลุ่ม
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ลุ่ม, ภาษาลาว ລຸ່ມ (ลุ่ม), ภาษาคำเมือง ᩃᩩ᩵ᨾ (ลุ่ม), ภาษาคำเมือง ᩃᩩ᩵ᨾ (ลุ่ม), ภาษาไทลื้อ ᦟᦳᧄᧈ (ลุ่ม), ภาษาไทดำ ꪩꪴ꪿ꪣ (ลุ่ม), ภาษาไทใหญ่ လုမ်ႈ (ลุ้ม), ภาษาอาหม 𑜎𑜤𑜪 (ลุํ) , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง lumq (นาหลุ่ม-นาลุ่ม)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ลุ่ม | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lûm |
ราชบัณฑิตยสภา | lum | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lum˥˩/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์ แก้ไข
ลุ่ม (คำอาการนาม กำลุ่ม หรือ ความลุ่ม)
- ต่ำ (ใช้แก่ลักษณะพื้นดินซึ่งรับน้ำที่ไหลท่วมได้หรือน้ำขึ้นถึง)
- ที่ลุ่ม
- ที่ราบลุ่ม
คำตรงข้าม แก้ไข
ต่ำ
ภาษาคำเมือง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /lum˦˨/
- คำอ่านภาษาไทย:ลุ่ม
คำนาม แก้ไข
ลุ่ม
- อีกรูปหนึ่งของ ᩃᩩ᩵ᨾ (ลุ่ม)
คำคุณศัพท์ แก้ไข
ลุ่ม (คำอาการนาม กำลุ่ม หรือ ความลุ่ม)
- อีกรูปหนึ่งของ ᩃᩩ᩵ᨾ (ลุ่ม)