รุด
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า rūta; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร រូត (รูต); ภาษาลาว ຮຸດ (ฮุด)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | รุด | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rút |
ราชบัณฑิตยสภา | rut | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /rut̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง |
คำกริยา แก้ไข
รุด (คำอาการนาม การรุด)