ภินท์

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• ภิทะ, ภินท

รากศัพท์

ยืมมาจากบาลี ภินฺทติ หรือสันสกฤต भिनत्ति (ภินตฺติ)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		พิน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pin
	ราชบัณฑิตยสภา	phin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰin˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		พิณ ภิน ภินทน์

คำกริยา

ภินท์ (คำอาการนาม การภินท์)

1. แตก, ทำลาย