พาหุ
(เปลี่ยนทางจาก พระพาหุ)
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากภาษาบาลี พาหุ, จากภาษาสันสกฤต बाहु (พาหุ)
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | พา-หุ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | paa-hù |
ราชบัณฑิตยสภา | pha-hu | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰaː˧.huʔ˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม
แก้ไขพาหุ
- (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง, ราชาศัพท์) แขน
ภาษาบาลี
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไขเขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์
แก้ไขร่วมรากกับ พาหา
คำนาม
แก้ไขพาหุ ช. หรือ ญ.
การผันรูป
แก้ไขตารางการผันรูปของ "พาหุ" (เพศชาย)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | พาหุ | พาหโว หรือ พาหู |
กรรมการก (ทุติยา) | พาหุํ | พาหโว หรือ พาหู |
กรณการก (ตติยา) | พาหุนา | พาหูหิ หรือ พาหูภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | พาหุสฺส หรือ พาหุโน | พาหูนํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | พาหุสฺมา หรือ พาหุมฺหา | พาหูหิ หรือ พาหูภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | พาหุสฺส หรือ พาหุโน | พาหูนํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | พาหุสฺมิํ หรือ พาหุมฺหิ | พาหูสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | พาหุ | พาหเว หรือ พาหโว |
ตารางการผันรูปของ "พาหุ" (เพศหญิง)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | พาหุ | พาหุโย หรือ พาหู |
กรรมการก (ทุติยา) | พาหุํ | พาหุโย หรือ พาหู |
กรณการก (ตติยา) | พาหุยา | พาหูหิ หรือ พาหูภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | พาหุยา | พาหูนํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | พาหุยา | พาหูหิ หรือ พาหูภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | พาหุยา | พาหูนํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | พาหุยา หรือ พาหุยํ | พาหูสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | พาหุ | พาหุโย หรือ พาหู |