ผู้ใต้บังคับบัญชา

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ผู้ +‎ ใต้ +‎ บังคับบัญชา

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์พู่-ต้าย-บัง-คับ-บัน-ชา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpûu-dtâai-bang-káp-ban-chaa
ราชบัณฑิตยสภาphu-tai-bang-khap-ban-cha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰuː˥˩.taːj˥˩.baŋ˧.kʰap̚˦˥.ban˧.t͡ɕʰaː˧/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

ผู้ใต้บังคับบัญชา

  1. ผู้อยู่ใต้อำนาจปกครองควบคุมดูแลและสั่งการให้เป็นไปตามอำนาจหน้าที่

คำตรงข้าม

แก้ไข