ผาสุก

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		ผา-สุก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pǎa-sùk
	ราชบัณฑิตยสภา	pha-suk
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/pʰaː˩˩˦.suk̚˨˩/^{(สัมผัส)}

ผาสุก

ผาสุก (คำอาการนาม ความผาสุก)

ผาสุ +‎ ก (“ก สกรรถ”) หรือ ผสฺ +‎ ณุ +‎ ก หรือ ผุสฺ +‎ อุ +‎ ก

เขียนด้วยอักษรอื่น

ผาสุก

แจกตามแบบ ปุริส

ตารางการผันรูปของ "ผาสุก" (เพศชาย)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	ผาสุโก	ผาสุกา
กรรมการก (ทุติยา)	ผาสุกํ	ผาสุเก
กรณการก (ตติยา)	ผาสุเกน	ผาสุเกหิ หรือ ผาสุเกภิ
สัมปทานการก (จตุตถี)	ผาสุกสฺส หรือ ผาสุกาย หรือ ผาสุกตฺถํ	ผาสุกานํ
อปาทานการก (ปัญจมี)	ผาสุกสฺมา หรือ ผาสุกมฺหา หรือ ผาสุกา	ผาสุเกหิ หรือ ผาสุเกภิ
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	ผาสุกสฺส	ผาสุกานํ
อธิกรณการก (สัตตมี)	ผาสุกสฺมิํ หรือ ผาสุกมฺหิ หรือ ผาสุเก	ผาสุเกสุ
สัมโพธนการก (อาลปนะ)	ผาสุก	ผาสุกา

แจกตามแบบ กญฺญา

ตารางการผันรูปของ "ผาสุกา" (เพศหญิง)

แจกตามแบบ กุล

ตารางการผันรูปของ "ผาสุก" (เพศกลาง)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	ผาสุกํ	ผาสุกานิ
กรรมการก (ทุติยา)	ผาสุกํ	ผาสุกานิ
กรณการก (ตติยา)	ผาสุเกน	ผาสุเกหิ หรือ ผาสุเกภิ
สัมปทานการก (จตุตถี)	ผาสุกสฺส หรือ ผาสุกาย หรือ ผาสุกตฺถํ	ผาสุกานํ
อปาทานการก (ปัญจมี)	ผาสุกสฺมา หรือ ผาสุกมฺหา หรือ ผาสุกา	ผาสุเกหิ หรือ ผาสุเกภิ
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	ผาสุกสฺส	ผาสุกานํ
อธิกรณการก (สัตตมี)	ผาสุกสฺมิํ หรือ ผาสุกมฺหิ หรือ ผาสุเก	ผาสุเกสุ
สัมโพธนการก (อาลปนะ)	ผาสุก	ผาสุกานิ