ปี-เอิง

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *piɛŋ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /piə̯ŋ/

คำนาม

ปี-เอิง

1. ฟัน (อวัยวะ)