ปาติโมกข์

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาบาลี ปาฏิโมกฺข

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปา-ติ-โมก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpaa-dtì-môok
	ราชบัณฑิตยสภา	pa-ti-mok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/paː˧.ti˨˩.moːk̚˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

ปาติโมกข์

1. (ศาสนาพุทธ) คัมภีร์ว่าด้วยวินัยของสงฆ์ 227 ข้อ
2. (ศาสนาพุทธ) ชื่อบาลีที่ประมวลพุทธบัญญัติอันทรงตั้งขึ้นเป็นพุทธอาณา ได้แก่ อาทิพรหมจริยกาสิกขา มีพระพุทธานุญาตให้สวดในที่ประชุมสงฆ์ทุกวันอุโบสถ